Sense dubte quauquarren mès enlà d'ua novèlla d'aventures. Er autor viu e hèr víuer era grana aventura des sòns personatges, mès non pas coma un fin, senon menjançant sensacions, pensaments, interiors e exteriors d'aqueri que la viuen e la senten, com pèces d'un tot inseparable, com se toti eri auessen estat predestinats a víuer un tròç de vida amassa, jenhudi, embarradi e presoèrs d'un junhs estranhs a ua hita tà arténher e tà complir: Pujar ua montanha. Era descripcion des ambients, deth paisatge, des personatges ei luenh d'èster ua descripcion fisica. Tot ath contrari, eth lector se i cale laguens pr'amor deth minuciós detalh en explic e raconte de sensacions. Plan ben contextuada ena vision romantica deth segle XIX, prebotge en lector experiéncies e sensacions contradictòries e encontrades. Tan lèu viatge ena mès absoluta cauma, coma s'enhon-se ena henerècla d'ua pendent, enes hinèscles, es presons dera mar gelada.Prèmi Les Talúries, 1998