Estas páxinas conságranse a unha muller cuxo paso pola universidade estimulou outras a matriculárense, facéndoo incluso en determinadas carreiras consideradas «impropias do seu xénero», e a non concibiren xa a docencia universitaria como un insuperable teito de cristal. A figura e a dimensión de Luisa Cuesta interesan non só por ser ela mesma unha pioneira, senón tamén porque o seu periplo vital e profesional permite achegármonos a todo un ecosistema feminino constituído por mulleres que, no mesmo período ca ela, accederon e completaron estudos universitarios ou conseguiron integrarse en nichos laborais onde non tiñan presenza.