Tras ?Non é unha caixa?, un novo álbum de Antoinette Portis sobre o valor da creatividade, a colaboración e o traballo en equipo.

O pequeno coello quere construír unha cidade de cartón. Amorea unha caixa enribaádoutra e non quere axuda de ninguén: nin da alta xirafa nin das pequenas e fortesáformigas, nin sequera do camaleón, excelente pintor. Pero que é unha cidade deácartón sen amigos?

Escrito e ilustrado coa mesma encantadora simplicidade que fixo de ?Non é unhaácaixa? un éxito internacional, as imaxes de Antoinette Portis, compostas por figurasádebuxadas a man e anacos de caixas recicladas de diversos tamaños, están cheas de detalles: edificios de equilibrios imposibles, ringleiras de pequenas formigas que transportan caldeiros de pintura, rechamantes cores a medida que o cartón se pinta,áse corta e se pega formando un divertido conxunto urbano... Finalmente, ?a miñaácidade? convértese en ?a nosa cidade!?, na que todos os veciños construtores saúdanádende as xanelas.

Un álbum que pon de novo en valor a creatividade infantil e as infinitas posibilidadesáde xogo cunhas simples caixas de cartón fronte aos actuais e sofisticados xoguetesáelectrónicos. Unha historia que enxalza a amizade, a solidariedade e o traballo creativo en equipo.